27 april 2011

Verborgen schatten

Ik weet niet hoe het u is vergaan maar het afgelopen weekend heb ik zeer genoten van het prachtige weer. Heerlijk om ’s avonds en zelfs al ‘s morgens weer buiten te kunnen eten.

Maandag, tweede paasdag, kregen we bezoek ter ere van twee verjaardagen. Gelegenheden waarbij het inmiddels traditie is geworden dat ze worden afgesloten met een maaltijd. Weinig is immers zo gezellig als met een groot gezelschap aan een lange tafel genieten van lekker eten. De uitdaging of moeilijkheid zo u wilt, zit hem in elke keer weer te bepalen wat er gegeten gaat worden. Met een zekere reputatie stijgen ook de verwachtingen, althans zo is het gevoel.

Vanwege het weer en de tijd van het jaar hadden we deze keer voor asperges gekozen. Om niet voor een verrassing te komen staan was ik zaterdag al even naar onze aspergeboer gefietst om me ervan te vergewissen dat ze maandag open zouden zijn. Tijdens dit navragen viel mijn oog op een zakje aspergepunten met het opschrift “geschikt voor soep”. Ik laat me er meestal niet van weerhouden dat ik iets nog nooit eerder heb gemaakt. Het feit dat aspergesoep in deze categorie viel was dan ook eerder een leuke uitdaging dan een bezwaar.

Ik beweer altijd dat ik niet goed kan koken maar wel een recept kan lezen. Volgens dit adagium was stap één op zoek te gaan naar een goed recept. In onze kast staan inmiddels al een heel rijtje kookboeken. Prachtige kook-, lees- en kijkboeken van onder meer van Jamie Oliver, Donna Hay en Nigella Lawson. Met prachtige foto’s die verleiden tot koken. Wat dat betreft is het kookboek 'De Kunst van het Koken' een vreemde eend in de bijt. Geen enkele foto, enkel wat tekeningen. Ik heb het boek ooit in 1989 gekregen en vaak stond het jaren achtereen onaangeroerd in de kast. Heel af en toe maakte ik er wel eens iets uit. Het fungeerde tot twee jaar terug meer als naslagwerk dan als kookboek.



Maar sinds 2009 en de film Julie & Julia weet ik wat ik al die jaren in huis heb. Het beroemde kookboek van Julia Child! De vrouw die de Amerikanen met haar boek “Mastering the art of French cooking” ,toch veel mooier die Engelse titel, aan het koken kreeg. Een hele generatie Amerikanen is met haar televisieprogramma’s over koken opgeroeid. In het National museum of American History in Washington is zelf een exacte kopie van haar keuken te bewonderen.








Dat ik zondagmiddag crèmesoep van asperge heb gemaakt volgens het recept van Julia Child zal u niet verbazen. Even voelde ik me verbonden met de jonge culi-weblogster Julie Powell uit de film. En hoewel ik waarschijnlijk nooit alle 524 recepten uit het boek zal maken (laat staan in één jaar) komt het vanaf nu wel veel vaker uit de kast. Door de film heb ik een ‘schat’ in mijn eigen boekenkast ontdekt.

Het verhaal van Julia Child, haar boek en de film zijn bijna een metafoor waar de bibliotheek voor staat. Heel veel boeken op een rij maken nog geen bibliotheek. Door al onze materialen, dienstverlening en activiteiten verlenen we context en ontstaan er verbanden. We faciliteren niet alleen grenzeloos ontdekken maar stellen mensen ook in staat hun eigen schatten te vinden.



Herman Horst






1 reacties:

Gerry zei

Wat een inspirerend blog..... ik ben ook geen "topchef", maar ben nu wel erg benieuwd naar het boek "de kunst van het koken". Het was helaas al uitgeleend, dus nu gereserveerd.

Een reactie posten

OVER DE BLOGGERS

Mijn foto
Directieteam Bibliotheek Midden-Brabant
Mijn volledige profiel tonen

Twitter

ZOEKEN

OP DE HOOGTE

Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe toevoegingen?
Abonneer...

ARCHIEF

Volgers