09 november 2010
Bezuinigingen: het gevaar om stil te vallen
Ik denk dat het voor alle organisaties die nu met bezuinigingen worden geconfronteerd drukke tijden zijn. Het vraagt een hoop denkwerk, passen en meten om er enerzijds voor te zorgen dat de bezuinigingstaakstelling wordt gehaald en anderzijds de organisatie hierdoor niet beschadigd raakt.
In vergelijking met andere jaren komt er een hoop extra werk op ons af. De begroting en het doorrekenen van alle bezuinigingsplannen, de noodzakelijke reorganisatie met alle hiermee samenhangende activiteiten, rapporten en overleggen en voor mij persoonlijk de samenwerking met andere culturele instellingen in Tilburg. Dit laatste in een poging om door samenwerking en gezamenlijke inkoop een deel van de bezuinigingen op te vangen.
Een groot gevaar van dit soort situaties is dat de organisatie feitelijk tot stilstand komt. Stilstand omdat de aanvullende werkzaamheden ten koste gaan van het reguliere werk. Stilstand omdat de middelen die voor het vernieuwen, veranderen en verbeteren noodzakelijk zijn niet meer beschikbaar zijn. En stilstand omdat de bezuinigingen en reorganisatie het centrale onderwerp wordt van alle gesprekken.
Het beste motto in dit soort situaties is 'kort en hevig'. De situatie mag niet te lang duren want de uitdagingen waar we ons voor gesteld zien, zijn talrijk en we moeten vooruit om te overleven. Hevig omdat, willen we vooruit kunnen, we de middelen hiervoor zullen moeten vrijspelen en we dus feitelijk meer moeten bezuinigen dan de opgelegde bezuinigingen aangeven.
Maar naast kort en hevig hoort hier ook het woordje zorgvuldig bij. Het gaat immers om mensen en hun werk. Voor alle medewerkers is dit een tijd met veel onzekerheid. Wat gaat er allemaal gebeuren en wat betekent het voor mij? Ook vanuit dit perspectief is het belangrijk dat zaken niet te lang duren. De gevolgen zullen er niet minder heftig om zijn.
Herman Horst
In vergelijking met andere jaren komt er een hoop extra werk op ons af. De begroting en het doorrekenen van alle bezuinigingsplannen, de noodzakelijke reorganisatie met alle hiermee samenhangende activiteiten, rapporten en overleggen en voor mij persoonlijk de samenwerking met andere culturele instellingen in Tilburg. Dit laatste in een poging om door samenwerking en gezamenlijke inkoop een deel van de bezuinigingen op te vangen.
Een groot gevaar van dit soort situaties is dat de organisatie feitelijk tot stilstand komt. Stilstand omdat de aanvullende werkzaamheden ten koste gaan van het reguliere werk. Stilstand omdat de middelen die voor het vernieuwen, veranderen en verbeteren noodzakelijk zijn niet meer beschikbaar zijn. En stilstand omdat de bezuinigingen en reorganisatie het centrale onderwerp wordt van alle gesprekken.
Het beste motto in dit soort situaties is 'kort en hevig'. De situatie mag niet te lang duren want de uitdagingen waar we ons voor gesteld zien, zijn talrijk en we moeten vooruit om te overleven. Hevig omdat, willen we vooruit kunnen, we de middelen hiervoor zullen moeten vrijspelen en we dus feitelijk meer moeten bezuinigen dan de opgelegde bezuinigingen aangeven.
Maar naast kort en hevig hoort hier ook het woordje zorgvuldig bij. Het gaat immers om mensen en hun werk. Voor alle medewerkers is dit een tijd met veel onzekerheid. Wat gaat er allemaal gebeuren en wat betekent het voor mij? Ook vanuit dit perspectief is het belangrijk dat zaken niet te lang duren. De gevolgen zullen er niet minder heftig om zijn.
Herman Horst
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten